Buhran

Göğsümden kaçıp kurtaracak kendini ur. Debelenme süresince yakıp yıktığı duvarları aşıp varacak mahalline. Geriye ur kalacak, geriden bir iz duracak. Derimi yüzdüğüm günden bu yana, saklı cennette düşledim izlerini. Takip etmenin, edebilmenin yollarını kurcaladım saatlerce. Bazen bir sözde buldum şehvetini, bazen kelimelerin tuhaf yerleşik hallerinde. Tüm yollar sana çıkarken, kendimi kaybettim zannedersem.  Sarmaşıklar uzamış bir hayli görmeyeli. Kaplamış tüm evi domuz bağı gibi. Sahi ne zamandır susmadı yağmurlar ? Sağanak halinde bi' öyle bi' böyle dengemi altüst etti. En azından mutluyum, bahar benimle. Toprak hiç doymazmış gibi susamış yağmura, hasretiyle içine alıvermiş gördüğü ilk bedeni. Yanlışmış, yanlış. Cesedini emecek toprak, doyuncaya dek. Öyle bir an gelecek ve filizlendiğin yerden ulaşacak dalların hasretli rüzgara.